piątek, 20 września 2013

W samotności

Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia,                                    
dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową, 
ale nie może znieść samotności. 
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.                                                      
             

Ktoś mądry powiedział, że samotni jesteśmy całe życie, mimo otaczającego nas tłumu ludzi bliższych naszego serca lub zupełnie nam obcych.
W samotności przychodzimy na ten świat, sami musimy zmagać się z trudem porodu.
W samotności cierpimy, nie jesteśmy w stanie podzielić się bólem, który przepełnia nas bez końca. 
W samotności umieramy...
Sami możemy wykopać sobie grób ale musimy mieć kogoś kto nas w nim pochowa.


http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/psychologia-na-co-dzien/art,268,nie-jestesmy-skazani-na-samotnosc.html


http://psychika.net/2009/09/samotnosc-w-tumie.html




                                                        




                                                                           







                                                              : Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam - ebook       
                                                 http://miluniostm.nextore.pl/ebooki/na_brzegu_rzeki_piedry_usiadlam_i_plakalam_p35239.xml   
                                                             
http://psychika.net/2009/09/samotnosc-w-tumie.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz