Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia,
dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.
W samotności przychodzimy na ten świat, sami musimy zmagać się z trudem porodu.
W samotności cierpimy, nie jesteśmy w stanie podzielić się bólem, który przepełnia nas bez końca.
W samotności umieramy...
Sami możemy wykopać sobie grób ale musimy mieć kogoś kto nas w nim pochowa.
http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/psychologia-na-co-dzien/art,268,nie-jestesmy-skazani-na-samotnosc.html
http://psychika.net/2009/09/samotnosc-w-tumie.html

http://miluniostm.nextore.pl/ebooki/na_brzegu_rzeki_piedry_usiadlam_i_plakalam_p35239.xml
http://psychika.net/2009/09/samotnosc-w-tumie.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz